Programma's worden steeds hipper en in veel organisaties buitelen ze over elkaar. Maar is dat wel zo verstandig? Steevast zeggen wij tegen mensen die ermee aan de slag willen: hou het aantal programma's beperkt, want er ontstaat weer nieuwe chaos naarmate er meer programma's worden opgestart. En het creëren van een beetje orde in de chaos was nu net een van de redenen om met programma's te beginnen!

Het lukt jullie toch niet!

Naast die nieuwe chaos is het goed je te realiseren dat programma's ook als een belediging van de permanente organisatie (populair gezegd: 'de lijn') kunnen worden gezien en ervaren. Per slot van rekening is de onderliggende, impliciete of expliciete boodschap: 'deze opgave is pas écht belangrijk en het lukt jullie niet om de doelen op de reguliere manieren te realiseren. Daarom zetten we er een programma tegenaan.'

Dan is het ook niet raar dat diezelfde organisatie soms zegt: 'zoek het dan maar lekker uit, wij hebben ook nog andere prioriteiten waar we op worden afgerekend'. En dat de programma- en de projectleiders op hun beurt verzuchten 'dat de lijn het laat afweten' en bij ons komen met vragen over 'hoe we ze zover krijgen dat ze wel meedoen'. Het vraagt vooral van de programma- en projectleiders een andere houding.

Bescheidenheid siert de programmamanager

In die andere houding past een zekere vorm van bescheidenheid, vooral in organisaties waarvoor programma's nieuw zijn. Het gaat om zaken als: de organisatie in haar waarde laten, niet meteen allerlei bevoegheden willen hebben, je bewust zijn dat je het zonder de lijn niet voor elkaar krijgt, dat zij degenen zijn die er na het programma mee verder moeten, dat je niet alleen op de wereld bent (hoe belangrijk het programma ook is).

Voordat je een programma start, vraag je dan ook eens af of het allemaal niet op een makkelijkere manier kan, langs de reguliere manieren van werken. Met respect en waardering voor de lijn en zonder een al te snel oordeel dat zij het waarschijnlijk toch niet zonder jou en het programma voor elkaar krijgen.