Deze week vroeg een collega aan mij: “Wat is het verschil tussen een strategy map en een DIN?” Een goede vraag want beide modellen lijken op elkaar, maar zijn niet hetzelfde.

Strategy map

Een strategy map is een weergave van de strategie van een organisatie op vier perspectieven: financiën, klant, proces en leren/groei. Dat zijn ook de perspectieven van een Business Balanced Scorecard (BBS). Voor een groot deel geven de elementen van een strategy map doelen aan: van lange termijn aandeelhouderswaarde daalt de map af in verbetering rendement, verhoging klantwaarde, verbetering en optimalisering van werkprocessen tot aan groei van het menselijk en organisatie kapitaal. Op alle elementen kan je doelen formuleren. Er ligt tussen de perspectieven een causaal verband: beter personeel leidt tot betere processen die op hun beurt leiden tot hogere klantwaarde wat uiteindelijk resulteert in toegenomen aandeelhouderswaarde. Dit is een perspectief dat voor de totale organisatie kan gelden of een deel ervan. Je kunt ook monitoren op de doelen of je strategie succesvol is.

DIN

Een DIN is een Doelen-Inspanningen-Netwerk dat het verband weergeeft tussen de afgesproken programmadoelen en de inspanningen die nodig zijn om de doelen te bereiken. Het gaat om een deel van de doelen van een organisatie, nl die welke gekozen zijn voor een programma. In tegenstelling tot een strategy map bevat een DIN ook het werk en op een lager niveau de middelen die voor dat werk noodzakelijk zijn. Een programma-DIN bevat derhalve een deel van de strategische doelen van een organisatie, maar gaat dieper omdat ook het noodzakelijke werk en de daarbij behorende middelen in kaart worden gebracht. 

Nog even op een rijtje:

Wat betekent dit nu?

De strategy map is een goed middel om met het management de totale strategie van een bedrijf/organisatie in kaart te brengen. Gecombineerd met een sterkte/zwakte analyse had de kaart ook helpen  de prioriteiten in de doelen zichtbaar te maken zonder de samenhang tussen de perspectieven los te laten. Daarmee zijn ook de doelen zichtbaar geworden waarvan de voortgang kan worden gemeten. Alle doelen of een deel ervan kan vervolgens operationeel gemaakt worden in een programma (dus in een DIN). Dan worden de activiteiten en middelen zichtbaar die nodig zijn om de doelen binnen een bepaalde termijn haalbaar te maken. Daarmee krijgt de strategie hand en voeten en is de kans aanzienlijk vergroot dat de strategie ook uitgevoerd gaat worden.